De struikrovers zijn er weer om onderhouds aanvallen te doen in het windbos, vooral de vele bramenstruiken.
Maandag:
Een week later waren ze er weer. Twee borstelmachines, bosmaaiers en blazers van de gemeente om de rest in en om de wijk de bestrating schoon te vegen. In dat opzicht ziet de wijk er weer mooier uit.
Woensdag:
Vanmiddag heeft Jos met Eloy en Marilene 5 karren met houtsnippers verdeeld over krachtbossie, de volkstuin en een deel pad in Windbos 2.
Tegelijkertijd waren Carol, Niels, Viggo en Morres aan het harken rond het Krachtbossie.
Tekst en foto van Jos.
De vaste werkplaats van Ruud en Mike, waar de mooiste dingen worden gemaakt voor in en om de wijk. Bijvoorbeeld:……?
Het nieuwe project. “Vogelhuisjes-bol” vordert gestaag. Deze stapel is iets meer dan 1/8 deel. Gaat dus nog wel tot ergens volgend jaar duren. Ruud en Mike.
Foto van Mike.
Hoogstwaarschijnlijk de laatste keer dat wij de Hanging Baskets water geven. Om binnen enkele weken de bakken te verwijderen.
En steeds zelfstandig door Irma en Marion uitgevoerd en zijdelinks assistentie van Bram en mij.
Weer een vernieling maar nu van de wip op “De Plek”. Met forsie is de steun beugel afgebroken.
Weer een klus voor Ruud en Mike. Het is al bekent bij hun.
Donderdag:
Struikrovers zijn er weer.
Deze zomer sloeg de natuur in onze bosjes z’n kans en liep uit in een even onstuimige als onstuitbare weelderigheid. Maar de Struikrovers zijn terug en ook zij sloegen hun slag. En dat ging meteen goed. Omdat we vorig jaar de woekerwindes zo grondig bestreden, treffen we er dit jaar veel, veel minder van aan. Alleen, zevenblad lijkt de ruimte te hebben ingenomen. Goed nieuws is dat de bramen lang niet zo overweldigend zijn als een jaar geleden. En wat opvalt: overal waar wij ze met wortel en al verwijderden, vinden we nu sporadisch nog nieuwe uitlopers. Dus gaan we dit jaar in meer zones de bramen uitgraven. Rond de gevallen boom hadden we in een uurtje de boel aan kant én de achterliggende ril toegankelijk gemaakt. Dat kostte ons vorig jaar drie ochtenden! Nu konden we er met ons koffiemoment van profiteren. Kortom, heerlijk om weer met het team in het bos te zijn, snijdend, knippend en trekkend, en ondertussen vrolijk bijpratend en ons verheugend over onze leefomgeving en onderlinge relaties.
Foto’s door Greet gemaakt en eentje (noodgedwongen dichtbij) door Bart.
De vraag was van bewoners of er een deel van de heg lager geknipt kon worden. Dit in verband met een betere uitzicht voor het verkeer. Ik heb zelf over zo’n 2,5 meter lengte de heg 30 cm. lager geknipt. Dit zal voldoende moeten zijn.
Ook heb ik het KWAM kunstwerk een knipbeurt gegeven en onkruid verwijderd.
In het laagste stuk slaan de plantjes goed aan die ik al eerder opnieuw geplant had.
Vanmorgen is al het hout uit de tuin van Ursel afgevoerd door Jos, Kees en Johan.
En tijdelijk op de open plek in Windbos 2 neergelegd om later verwerkt te worden.
Dit moet wel een zwaar werk geweest zijn aan de foto’s te zien.
Foto’s en tekst door Greet gemaakt.
De braamsluipers:
Het was de laatste donderdagavond van de Braamsluipers. Ik ben met één er van getrouwd en die wordt er altijd vrolijk van. Dus liep ik maar eens een avondje mee.
Ze verzamelen zich ‘op’ de Kwelbeek en Ine (de vaste fotograaf en scribent) neemt de groepsfoto.
Vandaag is het riet- en grasveld van het Krachtveld aan de beurt. De zeisers (Eloy en Levien) poseren op verzoek even lekker ongemakkelijk als ‘de mannen met de zeis’, waarna blijkt dat ze er beiden groot talent voor hebben. De begroeiing is kansloos.
Ruud en Greet kruipen met hun handsikkels vervaarlijk door het groeisel op plaatsen waar de zeis niet komen kan. Mike raast met z’n bosmaaier door het riet en duikt vervolgens als een jachthond het struikgewas in, speurend naar de oorsprong van een bramenkluwen.
De anderen (Ad, Carol, Corrine, Hester, Jos, Marlies, Maudi) harken en rapen het maaisel bijeen, bevrachten de kruiwagens en deponeren de inhoud in steeds hoger oprijzende, belachelijk volumineuze maaigoedbulten. Het is een drukte van jewelste en de vaart zit er goed in, je kunt het uit de beweging in de foto’s aflezen, evenals de vrolijkheid die het werk kennelijk oproept.
Als het donker wordt keert iedereen huiswaarts, maar alleen om wat warmers aan te trekken en terug te keren met (eigen) drankjes, (uitdeel) hapjes en (collectieve) goede luim. In een cirkel rond de vuurkorf vertelt Johan wekelijks over een paar drankjes en beveelt hij er eentje aan. Omdat het de laatste avond voor het winterreces is, ontvangt Greet als centrale coördinator de nodige bedankjes. Als ze een tijdje later zelf het woord neemt om de uitslag van de natuur-quiz bekend te maken, stijgt de spanning. De deelnemers moesten dit jaar twaalf diersoorten identificeren en hun oplossing naar Greet sturen. Op onnavolgbaar humoristische wijze en met een volstrekte willekeur in de puntentelling, neemt ze tegelijk de inzendingen door én de inzenders op de hak. Het illustreert de onderlinge band van de Braamsluipers dat ze zo blijmoedig op de grappen reageren en zich verheugen in de uitslag. Bij de warmte van het vuur en in de nabijheid van je buren, die op zo’n avond bovenal vrienden zijn, wordt het vanzelf wat later, want niemand wil al gaan. Als dat uiteindelijk toch gebeurt, is het donker en kil op weg naar huis, maar koester je je in de saamhorigheid van je buurt.
Meer info: //public.quodari.com/public/collection/2QAgB485aX
Foto’s en de tekst door Bart gemaakt.
En nu de Braamsluipers uit Ine’s hand:
Grote opkomst deze laatste keer.
Allemaal naar het krachtbossie.
Kruiwagens mee.
Hé concurrent fotograaf, ook van de pers?
Er moet nog wat gemaaid worden, deze keer met de zeis, de vingerbalk maaier heeft het weer eens begeven.
De messen worden weer geslepen, Elroi? Nieuw lid uit het collectief krijgt zeisles van Ruud en Levien.
De man met de zeis staat klaar, pas op
Er wordt weer veel gras naar de grote hoop gebracht, nu maar hopen dat de gemeente het op komt halen.
Greet maakt gaten om de prijzen van de natuurquiz in te zetten. En ook nog een hoop andere prijsjes en lekkere hapjes.
De laatste braamsluipers avond, alles staat klaar voor het grande spectacle.
De bar van Johan.
De 1e prijs word bekend.
Foto’s en tekst van Ine.
Vrijdag:
Ruud en Mike hebben de randen nog een keer opgeschoond en deels uitgegraven van Pauls Padden Poel, wat zo steeds zichtbaarder wordt.
Zaterdag:
Op 1 oktober gingen Hugo en Jos naar een gestopte wijngaardenier in Lelystad om daar 25 Souvignier Gris wijnranken te rooien.
Deze zijn direct herplant bij Sjato Kwelbeek ter vervanging van de schimmelgevoelige Cabernet Blanc. Wel 1-2 jaar geduld hebben. 
Zondag:
Jeu de boules:
Het heeft enorm geregend, maar Henk heeft in zijn glazen bol gezien dat de regen 2 uur lang droog zou blijven, dus om 14:00 uur kwamen de spelers: Ruud, Willy, Daan, Anneke en Henk, het veld op lopen vol vertrouwen.
Hoeveel er is gemeten met het touwtje, met de iPhone, maar die werkte niet goed. Je kunt de keren niet tellen zoveel.
Daan ging er voor op zijn knieën. 
Willy werd er wanhopig van, hoeveel nog. En dat gooi op gooi.
Er werd zo gekletst, Ruud zijn vinger moest erbij komen. Anneke moet nog gooien hoor, een beetje rustig. 
Henk gooide eindelijk een goede worp, daar was hij dan duidelijk trots op.
Maar deze 2 kanjers hebben 2x gewonnen. De 3 mannen konden er niet tegenop. 
Zoals je ziet: 2 uren droog kunnen spelen, geen druppel gevallen, dus de glazen bol van Henk heeft gelijk gehad. De regen heeft naar hem geluisterd.
Er was in deze 2 uren fijn gespeeld en veel gelachen, het was ook ontzettend moeilijk deze keer, alle ballen lagen zo dicht bij elkaar.
Alle mooie foto’s en de vele tekst is door Yvonne weer gemaakt.
Einde weekjournaal. Op naar volgende week. Hans.
Geef een reactie