Maandag, eerste Kerstdag
In het windbos laten de eerste sneeuwklokjes zich zien.
En bloeiende hazelaar.
Op het veld pronken de bomen.
Dinsdag
Op tweede Kerstdag staan de kerstrozen in volle bloei.
Een echte roos houdt niet van opgeven.
Fraaie Treessterren in de boom.
Woensdag
Tussen de buien door zie je, via de “stairway to heaven”,
een mooi zicht over het water.
Twee glimmende mannetjes.
Klimop vanuit een ander hoek.
Clematis zo mooi, zo mooi.
Zegevierend zegekruid.
Donderdag
Meetingpoint voor Lap,
Johan,
Regien
en Arjen (foto’s) is de weg over de kwelbeek. Wat gaat daar nu weer gebeuren? Wil Lap gaan oefenen voor de buurt kampioenschap paalzitten?
De proefpaal voor de weg over de kwelbeek staat in ieder geval centraal. Er wordt een noodbrug naar de paal geslagen.
Vervolgens worden er, onder toezicht van Ineke en Ursel, gaten geboord.
Dan komt er een koperen kippetje tevoorschijn.
De kip gaat op de paal
en de noodbrug wordt weer afgebroken. Nu is de jongste van het trio aan zet voor de afbraak van de noodbrug.
Tot slot krijgt de kip een (hondenpoep) zak over zijn kop.
De groep gaat ieder zijn weegs. Lap maakt zijn ronde afvalbinnenbakken ophalen af. En hij rapporteert bij de gemeente dat er een lantarenpaal niet brand. Dat is niet erg zolang de kerstverlichting het doet.
Vrijdag
Arjen maakt een paddenstoelen ronde. Beelden om naar te kijken bij de warme kachel.
Ook treft hij kinderkunst nabij de hut.
Bij de hut enige tekenen van vandalisme. Toch niet van de kinderen van die kunstige hut??
Zaterdag
Het miezert, het regent. Wat zeg ik, het hoost.
Tweede keer in de WWO geschiedenis dat het regent bij de start. Toch staan er een dertig tal deelnemers te trappelen om iets te kunnen doen om straks een flap van Rob te mogen nuttigen. Een flap krijg je niet zomaar zegt Bram bij de aftrap.
Vervolgens vertrekt er een kolonne op weg naar het EZH werkkamp in Siberië.
Oh sorry, geen werkkamp in Siberië maar bij de keet van Greet! Daar zit Hojan verscholen voor een ril, knip en zaag instructie.
Na die opwekkende aanwijzingen verloopt een onderhoudend uurtje razend snel.
Enkelen spitten liever in de wadi. Ook leuk. Word je aan twee kanten nat.
Elders wordt er in de borders gewerkt en worden er bij Levien en Chris voor de deur en bij de kwelbeek fruitbomen geplant.
Na een uur is het verzamelen op de weg over de kwelbeek.
Daar onthult Lap die kip met een zak over zijn kop. Maar voor die onthulling duikt Lap eerst te water om een visje op te duiken. Het visje is een liefdesgeschenk .
De kip blijkt dus een silhouet van een ijsvogel. Die bijzondere vogel die elke dag zijn visjes uit de beek vist. Een vogel die je als een metafoor kunt zien voor de kwelbeeknatuur.
De ijsvogel is een geschenk van Piet Hoeijmakers. Een ex Hoekwierder die daarmee zijn waardering voor onze prestatie uitdrukt. Door leerlingen van de school waar Piet werkt is voor ons de ijsvogel gekalligrafeerd in een spiegel. Voor een ieder is er zo een unieke spiegel als blijk van waardering voor de geleverde prestatie in 2017.
Tot slot voor een ieder een flap of bol.
…..en een gekalifreerde ijsvogel naar keuze.
Dat wij elkaar weer gezond en wel mogen zien in 2018.
Winnifred
Voor iedereen al het goeds maar vooral een goede gezondheid toegewenst in 2018!
Piet Hoeijmakers
Leuke reportage. Mijn oude “loopmaatje” Hans Lap heeft met de nodige capriolen de vogel vakkundig geplaatst.Van nature is de ijsvogel een trekvogel maar ik hoop dat dit exemplaar in de Hoekwierde blijft.
Veel enthousiasme en werklust gewenst in 2018, dan blijft de buurt er fantastisch uitzien.