Thema Libellen en Waterjuffers. Blauwe wandelroute.
Duur zonder onderbrekingen: 30 minuten
Afstand + 1,5 km
Volg de blauwe houten paaltjes met pijl en soms aangegeven op lantaarnpalen of verkeersbord palen.
Start is bij het bankje.
Nu ook met QR code te bereiken om onderweg tijdens de wandeling de hele beschrijving bij je te hebben.
Met de rug naar het bos zie je rechts de plek waar niet gebouwd mag worden.
Wat een bijzonder natuurgebied is.
Links zie je het vlinder/orchideeën veld.
Door de bijzondere leefomstandigheden heb je hier het jaar rond een grote verscheidenheid aan bijzondere planten en dieren.
Omkeren en een stukje fietspad af .
In de schiet wilg naast het bankje was in 2010 een valkenkist opgehangen. Deze kist was nog niet ontdekt door de valk terwijl het uitzicht daar nog mooier is dan vanaf het bankje. Wel zijn er duiven geconstateerd.Nu was de kist toch aan vervanging toe en heeft Willem samen met de stagiaire Jeffrey in februari 2015 een nieuwe Valkenkist gemaakt. Deze is opgehangen tegenover het bankje “in het bosje waar niet gebouwd mag worden”. En er zijn muizen genoeg hier in de buurt.Op de foto zie je Willem in actie.
De nieuwe Valkenkist.
Rechts heb je het kleibos. De ondergrond is klei. Hier zijn de bomen 40 jaar geleden aangeplant door de Rijksdienst IJsselmeerpolders. Er staan populieren, essen, esdoorns, elzen en veel iepen. Die iepen zijn niet geplant maar het zaad is komen aanwaaien. Wellicht vanuit het Gooi. In 2009 zijn vrijwilligers gestart met het verrijken van dit bos door het creëren van een open plek en de aanleg van paden en takkenril structuur.
Links , het westelijke deel, groeit het zandbos. De ondergrond is ( opgespoten)zand. Dit bos is deels op natuurlijke wijze ontstaan. Met name het deel waar je nu staat is volstrekt natuurlijk en bestaat uit voornamelijk schietwilgen. Schietwilgen herken je makkelijk aan het lange smalle blad. 35 jaar geleden was dit een rietvlakte met enkele jonge schiet- en grauwe wilgen. De toenmalige jeugd stak dat riet met regelmaat aan. Enkele keren per jaar vormde de branden een goede oefening voor de brandweer.
Aan het eind van het fietspad staat aan de westzijde een Amerikaanse eik. Grote bladeren die prachtig verkleuren in de herfst.
Linksaf ga je tussen twee vlieren het zandbos in.
Schietwilgblad
Bloeiende vlier
Je loopt nu door het oerbosje. Tot 2010 lagen hier twee grote heipalen. Een herinnering van een heiproefveld van de rijksdienst.
Na 10 meter rechts staat achter de ril. Een oude acacia ofwel robinia.
Acacia ofwel robinia
Ooit door een van de eerste bewoners ( Jack of Piet ) aangeplant.
15 meter verder zie je de stobbe van de dikste wilg van het bos. De omtrek is 7,5 meter.
Wilgen stobbe
Ook in dit deel van het bos tref je veel takkenrillen. Afgezaagde takken en ander organisch materiaal worden in stroken neergelegd. Zo ontstaan leefruimten voor vogels, insecten, zwammen en dieren. Nadat de rillen zijn aangebracht zijn er aantoonbaar meer winterkoningen en egels in het bos.
Open plek in het zandbos.
Je kunt op het bankje gaan zitten.
Hier stonden aanvankelijk enkele wilgen in een bramenstruweel. Achter de rillen staan die er nog steeds. Er zijn hier in 2010 jonge bomen aangeplant die horen bij een duurzaam volwassen bos. Eik, beuk, tamme kastanje en linde groeien vanwege de zand ondergrond bijzonder langzaam. Op de open plek is een kruidenmengsel gezaaid . In het voorjaar een zee van vergeetmanietjes. Daarna groeien er de koekoeksbloem en silenen en tot slot, peen, agrimonie en Koninginnekruid. Een keer per jaar wordt er gemaaid en wordt het gewas op de rillen aangebracht. Er staat ook veel zevenblad. Die is er ooit gekomen nadat een buurman een met zevenblad vervuild stekje in de tuin had geplant.
Vergeetmanietjes
Koekoeksbloem en silenen
Peen
Agrimonie
Koninginnekruid
Bij de tweesprong schuin achter het bankje links aanhouden.
Je loopt nu door een donker stukje.
Bij de eerste kruising heb je een grote schiet wilg staan en bij de tweede kruising nog een fraai gevormde grauwe wilg.
Grauwe wilg
Het blad van de grauwe wilg is eirond en het bladerdek is dichter.
In dit gedeelte van het bos woont de vos.
Vos
Wij lopen met een boog om de burcht heen. Je passeert het beachvolleyveld.
Volleyballveld
In het begin was dit een speelplek voor de kinderen uit de buurt. Klein jeugdland. Vele hutten zijn toen gebouwd en afgebroken. Het huidige veld is ruim 20 jaar geleden aangelegd. Jaren was dit één van de weinige beschutte openlucht beach voorzieningen in Nederland. De toenmalige Nederlandse top trainde hier. Nu wordt er in de zomermaanden op 3 avonden in de week plezier gemaakt met het beachvolley spelletje.
Tussen het pad en het volleyveld staat een strook frambozen. In juni kun je hier smullen van de heerlijke vruchtjes. In het zand kun je sporenzoeken. De sporen van de ree en de vos zijn makkelijk herkenbaar.
In het najaar organiseert Greet op deze plek een nachtvlinderexcursie.
De bomen rond het volleyveld kennen een aparte geschiedenis. Tussen het volleyveld en de kwelsloot staan bomen die Paul in 1998 uit het Meerveld heeft gespit en hier heeft geplant. De bomen gingen anders verloren door de bouw van de Velden. Het betreffen een kers, berken, een eik en een esdoorn. Aan de andere zijde heeft Paul enkele bijzonder bomen geplant. Zo staan er een mispel, geschonken door Thijs Gerritsen, een pruim, een kweepeer en een amandel . je kunt hier een klein rondje lopen. Achter het kippenhok staat een boog waar een kiwi langs groeit, er groeit een steeneik en een parasol moerbei. Daar tegenover staat een inlandse vogelkers. Loop je naar de spar ( herinnering aan een lang vervlogen kerst) dan staan daar een drietal echte hazelnoten.
Bij de kwelsloot.
Rechts zie je het resterende deel van de kwelsloot.
Kwelsloot
Oorspronkelijk was de kwelsloot 100 meter langer. De sloot is in 1987 gegraven vanwege de omvattende overlast door het hoge grondwater.Dat mede veroorzaakt wordt door de kwel onder de dijk door.In die beginjaren dronken hier dagelijks de reeën en had de ijsvogel hier een nestholte in de oever.Tot aan het kromslootpark lag hier tot 1998 een prachtig natuurgebied. Na de bouw van de Velden ontstond het huidige beeld.
Wateroverlast
De groene verbinding haaks op de kwelsloot verbind het windbos met het Kromslootpark en het beginbos.
Dat is een belangrijke ecologische zone. Daardoor is het mogelijk dat jaarlijks de windbosree haar jong in het windbos werpt.
Meteen links het bos weer in.
Je loopt evenwijdig aan de rand van het bos. Eerst loop je onder enkele grauwe wilgen en vlier van het eerste uur. Bij een grote schiet wilg, een grote driepoot, ga je links. Je passeert Greets open plek. Een plek die de vrijwilligers ,die het windbos onderhouden, in 2012 hebben gemaakt. Het betreft een voor vogels aantrekkelijke plek. Ron heeft een appelboom geschonken die hier op de rand is geplant. In het voorjaar van 2013 is hier een kruidenmengsel gezaaid.
Veel ganzenbloemen, korenbloemen , bolderik en klaproos lieten zich in 2013 zien.
Greets open plek
Het grootste deel van de aanplant in dit deel van het bos stamt uit 1998. Die aanplant , meidoorn, lijsterbes, kornoelje, kardinaalsmuts en es, is er gekomen door een ingreep van de bewoners. Op een ochtend hoorde Paul de kettingzaag. Een aannemer was begonnen met het vellen van alle opslag. Dit was in strijd met de afspraken die bewoners gemaakt hadden met de gemeente. De aannemer had opdracht gekregen om alles te vellen op een paar grote solitaire wilgen na. Je kunt zien dat in deze hoek van het bos nog drie grote wilgen staan. De gemeente had als gewenst beeld enkele solitaire bomen en daaronder een kruidenlaag. Een situatie die ook in het Krachtveld gerealiseerd is. Wij hadden daarentegen afgesproken om het gesloten bos te behouden. Paul heeft het werk stilgelegd en Jack heeft in het stadhuis de juiste mensen op de afspraak gewezen. De zagers zijn verdwenen en later zijn de struweel planten geplant zoals kornoelje, kardinaalsmuts, lijsterbes en meidoorn. Er zijn enkele berken uit de Velden ingeplant en er zijn essen en eiken geplant. In de winter van 2012/2013 zijn duizenden bolletjes in het bos geplant, waaronder de bosanemoon.
Verlaten van Greets open plek.
Linksaf en dan even verderop weer rechts.
Je loopt al snel door het wilgenoerbos. Rechts zie je een steenuilenkist. Er heeft van alles in gebroed behalve een steenuil.
Aan het eind van het pad maakt het pad een scherpe bocht naar rechts – er staat hier dauwbraam en hop – en loop je het zandbos uit.
Je gaat over het fietspad de plek op waar niet gebouwd mag worden.
De plek waar niet gebouwd mag worden.
Er staan op dit stukje 11 aangeplante abelen( 2000) Die zijn geplant rond de oorspronkelijke schiet en grauwe wilgen. Die zijn goed te zien op deze luchtfoto uit 1982. Bij de besluitvorming over de Velden gedurende 1992-1998 is er besloten dat hier niet gebouwd diende te worden. De raad is hier in 2010 op terug gekomen en wil dat er hier een 8 verdiepingen hoog flatgebouw komt te staan. Dat gaat ten koste van een uniek natuurgebiedje. Nat, door de kwel , in de winter en droger in de zomer. Een geweldige orchidee/ratelaar plantengemeenschap en alle planten die thuis horen bij een wisselde grondwaterstand. De paddenpoel is permanent nat met als bewoners de kikker, libellen en waterjuffers.
Luchtfoto deel Hoekwierde 1982
Libellen en waterjuffers
De combinatie van veel groen, riet en water creëert een goed biotoop voor diverse libellensoorten.Je kunt ze verdelen in twee onderorden. Dat wil zeggen de Juffers en de echte Libellen. Juffers zijn zeer tenger gebouwd en ongeveer 3 cm lang. De echte libellen zijn een stuk forser, de grootste (de grote keizerlibel) is 6,6 cm tot 8,4 cm lang. Als er libellen voorkomen in een gebied dan wil dat zeggen dat de leefomgeving qua natuurwaarden in balans is. De vroegst vliegende libel in het jaar is o.a. de vuurjuffer vanaf half maart, de laatst vliegende libellen kan je waarnemen tot ongeveer half oktober.
Zwarte heidelibel (vrouw). Meer info: Klik hier
Zwarte heidelibel (man).
Vuurjuffer (man). Meer info: Klik hier
Vroege glazenmaker (man). Meer info: Klik hier
Steenrode heidelibel (vrouw). Meer info: Klik hier
Platbuik (man). Meer info: Klik hier
Paardenbijter (man). Meer info: Klik hier
Paardenbijter (vrouw).
Lantaarntje (man). Meer info: Klik hier
Lantaarntje (vrouw) vers.
Houtpantserjuffer (vrouw). Meer info: Klik hier
Grote keizerlibel (vrouw). Meer info: Klik hier
Grote roodoogjuffer (vrouw). Meer info: Klik hier
Grote roodoogjuffer (man).
Gewone oeverlibel (vrouw). Meer info: Klik hier
Gewone oeverlibel (oude vrouw).
Gewone oeverlibel (man).
Bruinrode heidelibel (vrouw). Meer info: Klik hier
Bruinrode heidelibel (man).
Azuurwaterjuffer (man). Meer info: Klik hier
Als er nieuwe soorten libellen of waterjuffers gevonden worden, zal dit thema worden bijgewerkt.
Foto’s: M. van Eeuwijk
In februari 2010 is hier door 200 omwonenden geprotesteerd. In 2012 is dat protest op ander wijze over gedaan.
Protest 2012
De definitieve besluitvorming is in de laatste maanden van 2013.In een wekelijkse collum heeft paul de ontwikkeling van de bijzonder flora en fauna in dit gebiedje beschreven.
Je loopt door een hoek van het natuurgebied en je passeert het fietspad dat van en op de dijk gaat.
De vlinder/orchidee weide.
Je loopt nu door een weide die in het voorjaar vol staat met orchideeën. De gewone en de gevlekte rietorchis. In de zomer vliegen hier talloze vlinders die hier op een grote verscheidenheid aan waardplanten leven en daarvan afhankelijk zijn.
De dijk op en over en dan linksaf.
Hier tref je het spectaculaire uitzicht over het Gooimeer richting de oude Zuiderzeekust. Aan de overzijde eindigt de Utrechtse heuvelrug. Je ziet de kerktoren van Naarden en de Hollandse brug. In de winter tref je hier alle voorkomende watervogels.
Bij de trap de dijk weer af.
Deze trap is in 2011 als onderdeel van het groot onderhoud aangelegd. Vlak na de aanleg hebben onverlaten de helft van de roestvrij stalen trapleuning gestolen. Die leuning is in augustus 2013 terug geplaatst.
Onder aan de dijk gaat de route verder naar links langs het windbos. Je passeert enkele inhammen in de bosrand die in de winter van 2012/2013 zijn aangebracht. De EZH zaagploeg heeft hier bomen gezaagd . Er zijn jonge bomen aangeplant en er is een zaadmengsel ingezaaid. Ook hier bloeide in 2013 veel korenbloemen en klaprozen. Was de bosrand oorspronkelijk saai met een muur van iepen opslag. Door de ingrepen in de bosrand is de aantrekkelijkheid en het soortenbestand aan flora en fauna vergroot.
Voordat je tussen twee grote populieren het windbos in gaat eerst even een stormverhaal.
Op 28 oktober 2013 woedde er een flinke storm met snelheden van wel 140-160 km. per uur. Vele bomen zijn helaas geveld onder andere in het Zandbos, Kleibos en Windbos.Voor dat je het bos inloopt zie je links nog een stille getuige van een grote boom waar de kluit nog te zien is.Vervolgens loop je nu door het aangeplante bos. Met 40 jaar oude populieren en esdoorns en essen. Ook in dit bos dat groeit op klei zijn paden en rillen aangebracht.
Grote open plek om even uit te rusten.
In 2010 zijn hier een 4 tal grote populieren omgehaald. Hierdoor ontstond een open plek die is ingezaaid met hetzelfde zaadmengsel als in het zandbos. Je ziet nu het effect van een voedselrijke en voedselarme ondergrond. Aan de rand van de openplek zijn duurzame bomen ( Tamme kastanje, lijsterbes, eik en beuk) geplant door de deelnemers aan de EZH.Aan de zuidzijde staat een bankje. Aan de oostzijde liggen schijven van de populier die in het voorjaar van 2013 is geveld. Er staan nu nog drie grote populieren rond de open plek. Die blijven staan. In een populier is een kist voor een bosuil opgehangen.
Naar het fietspad; einde van de wandeling.
Linksaf, einde wandeling.
Algehele omschrijving en foto’s: Paul Weber Foto’s en omschrijving libellen en waterjuffers: Marion Lap Digitale integratie wandelroutes: Hans Lap Wil je meer weten over de planten en dieren die hier leven en groeien dan kun je contact zoeken met Marion, Nicolette, Greet of Paul.
Geef een reactie