Rode wandeling: Het plantenleven
Duur zonder onderbrekingen: 90 minuten, afstand + 5 km. Volg de rode houten paaltjes met pijl en soms aangegeven op lantaarnpalen of verkeersbord palen.
Inleiding.
Door Hans en Marion Lap op 27 oktober 2014
Je hebt gekozen voor een wandeling door de wijk met als accent/thema de vegetatie. Een goede keuze. Er groeien en bloeien in dit gebiedje veel bijzondere planten, struiken en bomen.
Voorafgaande aan de wandeling geven wij eerst enige algemene informatie.
Het Windbos is ontstaan op de voormalige Zuiderzeebodem. Om de bodem bouwrijp te maken werden er drainbuizen in het bovenste deel van de kleilaag gelegd. Op de klei werd een forse laag zand gespoten. In de jaren 70 werden er in vakken van 75×75 meter bomen geplant in het Vogelbos en het oostelijke deel van het Windbos. De Hoekwierde is rond twee van die vakken ontworpen. Voor de waterhuishouding werd de gracht gegraven en als gevolg van wateroverlast werd in 1987 de kwelsloot gegraven. De bossen waren geen productiebossen. Met de laatste inzichten van die tijd werd een gevarieerd loofbos aangeplant, bestaande uit de pioniers en snelle groeiers: abeel, populier en els en de meer duurzame soorten: es, gewone esdoorn en veldesdoorn.
In de bossen vind je veel jonge iepen. Deze zijn niet geplant maar zijn komen ‘aanwaaien’. Ze vermeerderen zich op natuurlijke wijze massaal. Dat is jammer want deze zaailingen gaan te keer als woekeraars zoals berenklauw of zevenblad en zijn ook nog eens bijzonder gevoelig voor de iepziekte.
Ook op natuurlijke wijze zijn er twee wilgensoorten in het bos gekomen; de schiet- en de grauwe wilg. De vlier en de braam verschenen eveneens spontaan.
Vanaf 2000 zijn de volgende bomen aangeplant: beuk, eik, berk, linde, tamme kastanje, kers en de struweelsoorten: vogelkers, lijsterbes, Gelderse roos, kornoelje, hondsroos, egelantier, meidoorn, krentenboom, vuilboom, duindoorn, kardinaalsmuts, sleedoorn, taxus, hulst, liguster en rosa rugosa. Ook staan er een aantal appelbomen en enkele sparren in het bos.
De belangrijkste herkenningskenmerken van de boomsoorten zijn:
Populier: de hoogste bomen in het bos. Voor meer info: Klik hier
Ratelpopulier
Ratelpopulier blad
Abeel: lijkt veel op de populier maar heeft een grijze bast met ‘ogen’. Voor meer info: Klik hier
Abeelboom ( populus alba)
Abeelblad
Schietwilg: Voor meer info: Klik hier
Schietwilg
Schietwilgblad
Grauwe Wilg: Voor meer info: Klik hier
Grauwe Wilg
Grauwe Wilgblad
Els: Voor meer info: Klik hier
Els
Elzenblad
Esdoorn: Voor meer info: Klik hier
Esdoorn
Esdoornblad
Spaanse Aak: Voor meer info: Klik hier
Spaanse Aak
Spaanse Aakblad
Es: Voor meer info: Klik hier
Es
Esblad
Iep: Voor meer info: Klik hier
Iep
Iep blad
Kers: Voor meer info: Klik hier
Kers
Kers blad
Eik: Voor meer info: Klik hier
Eik
Eikenblad
Beuk: Voor meer info: Klik hier
Beuk boom en blad
Linde: Voor meer info: Klik hier
Linde
Lindenblad
Tamme kastanje: Voor meer info: Klik hier
Tamme Kastanje boom met blad
Vogelkers: Voor meer info: Klik hier
Vogelkers
Vogelkers blad
Lijsterbes: Voor meer info: Klik hier
Lijsterbes
Lijsterbes blad
Meidoorn: Voor meer info: Klik hier
Meidoorn
Meidoornblad
Start van de wandeling is bij het bankje
Met de rug naar het bos zie je rechts ‘de plek waar niet gebouwd mag worden’.
Dit is een bijzonder natuurgebied. Links zie je het vlinder/orchideeën veld.
Door het bijzondere verloop van nat naar droog en van voedselrijk naar voedselarm heb je hier het jaar rond een grote verscheidenheid aan bijzondere planten en dieren.
In de schietwilg naast het bankje was in 2010 een valkenkist opgehangen. Deze kist was nog niet ontdekt door de valk, terwijl het uitzicht daar nog mooier is dan vanaf het bankje. Nu was de kist toch aan vervanging toe, daarom heeft Willem samen met de stagiair Jeffrey in februari 2015 een nieuwe valkenkist gemaakt. Deze is opgehangen tegenover het bankje ‘in het bosje waar niet gebouwd mag worden’. En er zijn muizen genoeg hier in de buurt. Op de foto zie je Willem in actie.
De nieuwe valkenkist
Omkeren en stukje fietspad aflopen
Rechts (oostelijke deel) heb je het populierenbos. De ondergrond is klei. Hier zijn de bomen 40 jaar geleden aangeplant door de Rijksdienst IJsselmeerpolders. Er staan voornamelijk populieren, elzen, essen, esdoorns en veel iepen. Die iepen zijn niet aangeplant. In 2009 is door vrijwilligers gestart met het verrijken van dit bos door het creëren van een open plek, aanplant van andere boomsoorten en aanleg van een paden- en takkenrilstructuur. De bosrand kent hier op de hoek een aantal Gelderse rozen, even verder groeit er een forse bosschage van sleedoorn.
Gelderse Roos
Sleedoorn
Links, het westelijke deel, heeft zich het wilgenbos ontwikkeld. De ondergrond is (opgespoten) zand. Dit bos is deels op natuurlijke wijze ontstaan. Met name het deel waar je nu staat is volstrekt natuurlijk en bestaat uit schiet- en grauwe wilgen. Begin jaren tachtig van de vorige eeuw was dit een rietvlakte. Riet werd na de inpoldering massaal gezaaid om de bodemstructuur te verbeteren. Hoekwierde 50 tot 57 keken, over het riet, direct uit op de dijk. Vlak voor je het bosje ingaat groeien enkele duindoorns.
Duindoorns
Linksaf ga je het wilgenbos in
Wil je de enige Amerikaanse Eik zien die het bos rijk is, dan moet je even doorlopen. De boom staat op de hoek van het bosperceel en ‘hangt’ over het fietspad.
Amerikaanse Eik
Je gaat het bos in. Je loopt nu door het ‘Oerbosje’, zo genoemd omdat in dit gedeelte van het Windbos de vegetatieontwikkeling spontaan heeft plaatsgevonden. Er is een dicht woud van schietwilgen gegroeid, met als ondergroei vlieren en bramen. Langs het pad is veel zaad van de akelei en de koekoeksbloem gestrooid. Rechts staat achter de ril een oude acacia ofwel robinia, ooit door jack, een van de eerste bewoners aangeplant.
Een klein stukje verder zie je de stobbe van wat tot 2002 de dikste wilg van het bos was.
Ook in dit deel van het bos tref je veel takkenrillen. Afgezaagde takken en ander organisch materiaal worden in stroken neergelegd. Zo ontstaan leefruimten voor vogels, insecten, zwammen en dieren. Nadat de rillen zijn aangebracht zijn er aantoonbaar meer winterkoningen en egels in het bos gekomen.
Op diverse plaatsen zijn in dit bos vanaf 2010 jonge bomen aangeplant: linde, beuk, eik, tamme kastanje. Deze bomen horen thuis in de eindfase van een bos in ontwikkeling. De natuurlijke opvolging van soorten heet in de ecologie ‘successie’. Door onze ingrepen versnellen wij de successie.
Er groeien in het bos veel bramen. Dit is een soort die spontaan verschijnt en de jonge bomen beschermt tegen vraat van reeën. Een andere woekeraar is de clematis vitalba. Het beheer van het bos is er op gericht bramen en clematis op bepaalde plekken te handhaven. Maar in het grootste deel van het bos worden ze met wortel en tak verwijderd. Doe je dat niet dan bestaat het bos volledig uit de deze twee soorten woekeraars.
Braam
Clematis vitalba
Akelei
Open plek in het Zandbos
Je kunt op het bankje, gemaakt in het voorjaar van 2013, gaan zitten.
Hier stonden aanvankelijk, tot 2010, enkele wilgen in een bramenstruweel. Achter de rillen staan die wilgen en bramen er nog steeds. Er zijn hier in 2010 jonge bomen aangeplant die horen bij een duurzaam volwassen bos. Als je goed kijkt kun je de beuk, de linde en de tamme kastanje herkennen. De jonge aanplant groeit vanwege de zandondergrond bijzonder langzaam. Op de open plek is een kruidenmengsel gezaaid. In het voorjaar is hier een blauwe zee van vergeet-me-nietjes.
Vergeet-me-nietjes
Daarna groeien er de koekoeksbloem en silenen en tot slot, peen, agrimonie en koninginnekruid. Er staat ook veel zevenblad. Die is er ooit gekomen nadat een buurman een met zevenblad vervuild stekje in de tuin had geplant. Eén keer per jaar wordt er gemaaid en wordt het gewas op de rillen aangebracht.
Koekoeksbloem en Silenen
Peen
Agrimonie
Koninginnekruid
Zevenblad
Over de open plek het bos weer in
Het pad kronkelt door voornamelijk laag struweel met enkele hoge wilgen. Het betreft hier het jongste stukje bos. Het grootste deel van de aanplant stamt uit 1998. Die aanplant is er gekomen door een ingreep van de bewoners. Op een ochtend hoorde Paul een kettingzaag. Een aannemer was begonnen met het vellen van alle opslag. Dit was in strijd met de afspraken die bewoners gemaakt hadden met de gemeente. De aannemer had opdracht gekregen om alles te vellen op een paar grote solitaire wilgen na. Je kunt zien dat in deze hoek van het bos nog enkele grote wilgen staan. De rest is van jongere datum. De gemeente had als gewenst beeld enkele solitaire bomen met daaronder een kruidenlaag, een situatie die ook in het Krachtveld gerealiseerd is. Wij hadden daarentegen afgesproken om het gesloten bos te behouden. Paul heeft het werk stilgelegd en Jack heeft in het stadhuis de juiste mensen op de afspraak gewezen. De zagers zijn verdwenen en later zijn struweel struiken geplant zoals kornoelje, kardinaalsmuts, meidoorn en lijsterbes. Er zijn enkele berken uit de Velden ingeplant en er zijn essen, beuken en eiken geplant. In de winter van 2012/2013 zijn duizenden bolletjes geplant, waaronder de bosanemoon.
Kornoelje
Kardinaalsmuts (vrucht)
De Meidoorn geurt volop
Lijsterbes
Bosanemoon
Je volgt de rand van het bos en loopt ter hoogte van het begin van de kwelsloot het bos uit
Bij de kwelsloot
Rechts zie je het resterende deel van de kwelsloot.
Oorspronkelijk was de kwelsloot 100 meter langer. De sloot is in 1987 gegraven vanwege de overlast door de hoge grondwaterstand, mede veroorzaakt door de kwel die onder de dijk door loopt. In die beginjaren dronken hier dagelijks reeën en had de ijsvogel een nestholte in de oever. Tot aan het Kromslootpark lag hier tot 1998 een prachtig natuurgebied.
Na de bouw van de Velden vanaf 1998 ontstond het huidige beeld. De groene verbinding haaks op de kwelsloot koppelt het Windbos met het Kromslootpark en het Beginbos aan elkaar. Dat is een belangrijke ecologische zone. Daardoor is het mogelijk dat jaarlijks de ‘Windbosree’ haar jong in het Windbos werpt.
De kwelsloot zoals boven omschreven gold tot 2016 want er was een plan om de vorm van de sloot te veranderen,meer te meanderen en met leuke wandelpaden aan beide zijden te voorzien en ander aanplant. Dit geheel is door vrijwilligers van de Hoekwierde en de Velden tot uitvoer gebracht. Voor verdere informatie kan je terecht op het infopaneel aan het Dunloppad plus een QR-code van de hele ontwikkeling van de kwelbeek zoals het vanaf heden genoemd wordt.
Het graspad langs het bos volgen
In het begin loop je langs de westrand van het bos. Je herkent de kornoelje en de meidoorn. Op de hoek van het bos staat een grote wilg. Hier ga je het fietspad over en loop je over een uitgemaaid graspad tussen enkele solitaire bomen. De eerste boom is een linde. Dit is de “Marialinde”, geplant in 2012 en genoemd naar de operazangers die hier op de hoek woonde tot 2012.
Vervolgens loop je langs een paar abelen die in 1998 zijn geplant. Ook staan hier vier beuken in een vierkant.
De 4 beuken
Een geschenk van de aannemer die hier de bouw van de Velden heeft gerealiseerd. Aan het eind van de zomer loop je door een haag van boerenwormkruid.
Boerenwormkruid
De laatste jaren zie je op dit terreintje in toenemende mate de ratelaar bloeien. En er groeien steeds meer rietorchissen.
Je gaat over het fietspad de plek op waar niet gebouwd mag worden
In het oorspronkelijke bouwplan van de Velden stonden hier twee flats gepland. Bewoners uit de Hoekwierde hebben in 1992 fel geprotesteerd tegen de bouw van de Velden in het algemeen en de bouw van deze flats in het bijzonder. Bij de besluitvorming over de Velden gedurende 1992-1998 is er besloten dat hier niet gebouwd ging worden. De ontsluitingsweg naar de Velden is 75 meter opgeschoven. De gemeenteraad is hier in 2010 op teruggekomen en wilde aanvankelijk hier drie flats en een rij nieuwbouw bouwen (in het huidige Windbos). Na protesten van de bewoners is de bouwwoede teruggebracht tot een
8-verdiepingen hoog flatgebouw. Dat gaat ten koste van dit unieke natuurgebiedje. Nat, door de kwel, in de winter en droger in de zomer. Een geweldige orchidee/ratelaar plantengemeenschap en alle planten die thuis horen bij een wisselde grondwaterstand. De paddenpoel is permanent nat met als bewoners de kikker, libellen en waterjuffers. In de nazomer groeit hier massaal de ogentroost. De paddenpoel is permanent nat. Paul heeft gedurende het groeiseizoen van 2013 bijgehouden welke plantensoorten hier groeiden. Dat is te lezen in de brochure “Opgeschoten gras”:
//www.hoekwierde.nl/wp-content/uploads/Opgeschoten-gras-MR-2013-09-24.pdf
Orchidee
Ratelaar
Langs de gracht, Ogentroost
Je loopt door de relatief droge hoek van het natuurgebied en je wandelt naar het fietspad dat van en op de dijk gaat.
Fietspad oversteken, de vlinderweide in
Je loopt nu door een weide die in het voorjaar vol staat met orchideeën: de gewone en de gevlekte rietorchis.
Rietorchis
Een enkeling meende hier de brede orchis te zien. Het verschil met de gevlekte rietorchis is moeilijk te zien. Tegen de bosrand bloeit later in het jaar de moeraswespenorchis. Hier groeit ook de grote gele morgenster.
Brede Wespenorchis
Grote Gele Morgenster
In de zomer vliegen hier talloze vlinders en libellen die hier op een grote verscheidenheid aan waardplanten leven, waaronder de luzerne en verschillende klaversoorten. Ook staan hier een aantal forse pollen boterbloem en weegbree.
Luzerne
Kruipende Boterbloem
Smal Weegbree
Fietspad oversteken en direct het Windbos in
Je loopt nu door het aangeplante bos. Er staan hier 40 jaar oude populieren, esdoorns, elzen en essen. Ook in dit bos, dat groeit op klei, zijn vanaf 2008 door bewoners paden en rillen aangebracht. Paul organiseerde de zogenaamde Windboswerkweekeinden. Zowel op zaterdag- als zondagochtend van de winters in 2009 tot 2012 waren groepen van 10 tot 30 bewoners uit de Hoekwierde en Velden bezig met beheerwerkzaamheden. Vanaf 2012 is het onderhoud van het bos een vast onderdeel van de wijkwerkochtenden; elke laatste zaterdagochtend van de maand.
Grote open plek
In 2010 zijn hier 4 grote populieren omgehaald. In de winters van 2013/2014 en 2014/2015 is er telkens nog een populier geveld. Hierdoor ontstond een open plek die is ingezaaid met hetzelfde zaadmengsel als in het wilgenbos. Je ziet nu het effect van een voedselrijke ondergrond. De kruiden staan hier zeker twee keer zo hoog als in het wilgenbos dat een voedselarme ondergrond heeft. Aan de rand van de open plek zijn duurzame bomen geplant door de deelnemers van de EZH. In september worden de kruiden gemaaid. Ook hier zijn linde, tamme kastanje en beuk als jonge aanplant te herkennen. Het is inmiddels twee keer zo groot als in het wilgenbos.
Alsmaar het bospad volgen
Dit lange bospad loopt evenwijdig aan de dijk. Links en rechts zijn veel nestkasten opgehangen. Die kasten zijn voor een groot deel gemaakt en opgehangen door kinderen uit de wijk. De struiklaag bestaat hier voornamelijk uit opslag van iepen. Vlak na het paadje richting de dijk is tijdens de najaarsstorm van 2013 een grote populier omgewaaid.
Willem bij de omgevallen populier
Dit kun je zien als een natuurlijke verjonging van het bos. Plots is er meer licht en doordat er enkele duurzame boomsoorten zijn aangeplant krijgt dit stukje bos een compleet ander karakter. In het voorjaar groeit en bloeit hier massaal het fluitenkruid.
Fluitenkruid
In de winter van 2014/2015 is het gehele stuk ten noorden van het pad omgevormd. De enige grote populier die hier staat is geknot. En er is flink uitgedund. Ook er zijn bollen en duurzame struweel- en boomsoorten aangeplant.
Het parkeerrondje oversteken en weer het bos in
Het eerste groepje bomen is begroeid met klimop. Een prima schuil- en nestgelegenheid voor vogels.
Aan het eind van het bos linksaf richting de moestuinen
Op het hoekje tref je wat loten van een acacia.
Acacia
Vóór het groot onderhoud stonden hier enige acacia’s. Je passeert het toegangshek van de moestuinen. De twee rode beuken zijn de poortwachters. De haag is een haag van veldesdoorn. Ook zie je twee zeecontainers die hier in de winter van 2011/2012 geplaatst zijn. In deze containers staat al het gereedschap van de stichting EZH. In 2014/2015 is een sedumdak aangebracht. In de containers staan de diverse maaiers, brandstof en veel klein gereedschap.
Rode Beuk
Veldesdoorn
De stichting is eind 2011 opgericht met als doel het zelf realiseren en onderhouden van een leefbare en aantrekkelijke leefomgeving. Halverwege het moestuincomplex passeer je een tuingedeelte waarin tuintjes van 3×3 meter liggen. Dit zijn de kindertuintjes. Kinderen uit de buurt krijgen hier de gelegenheid kennis te maken met het telen van eigen groenten.
Aan het eind van het complex passeer je enkele borders met hypericum ( hertshooi) en zie je langs de gracht een vissteiger. Deze steiger is in 2012 aangelegd en in 2013 rolstoel- toegankelijk gemaakt. In januari 2014 is de beplanting hier aangebracht op initiatief van Elly en Thom. In een veld van ionicera groeien groepjes viburnum en vlinderstruiken ( budleija).
Hertshooi
lonicera
Viburnum Tinus
Buddleja_’Ellen’s_Blue’
Richting de Hoekbrug zie je een rozenboog. Daar zijn in 2014 vier soorten klimrozen geplant.
Naheglut Roos
Linksaf richting het kunstwerk
Overal in de wijk hangen hanging baskets. Gemaakt in de winter van 2012/2013 door Hans en Willem. In het voorjaar worden eenjarigen als petunia en geranium geplant.
Hanging Basket in bloei
Vóór het groot onderhoud stond tussen de weg en de gracht een bosje. Dat is tijdens het groot onderhoud gerooid. In dit bosje huisden talrijke vogels. In het ontwerp, was door de gemeente bedacht, moesten een gazon met enkele solitaire bomen komen. Marion, vogelliefhebster, vond dat een gedeelte van het gebiedje teruggegeven moest worden aan de vogels. Aan haar de eer om het nieuwe bosje aan te leggen en te onderhouden. En daarom draagt dit bosje de naam ‘ Marions Vogelbossie’.
Tussen de drie eiken is een van de bollenborders gerealiseerd. Botanische bollen zorgen voor een weken durende bollenpracht. Die start met sneeuwklokjes gevolgd door narcissen en scilla’s en wordt besloten met de bloei van tulpjes.
In de hoek van dit perceel staat het kunstwerk van Anne-Marije. Het ‘groen’ in het kunstwerk is berberis nana en berberis purpurea. Bij het wandelpad evenwijdig aan de gracht groeien verschillende kamperfoeliesoorten in de boog.
Berberis Nana
Berberis Purpurea
Kamperfoelie
Langs de gracht tot aan de fietsbrug
De oever van de gracht is bijzonder: in 2011 is een strook klei langs de beschoeiing afgegraven en vervangen door zand. Daarna is er een zaadmengsel dat hoort bij een natte duinvallei in verwerkt. In de zomer van 2013 was er de uitbundige bloei van heelblaadjes, watermunt, duizendguldenkruid, heemst en diverse soorten ogentroost.
Heelblaadjes
Langs de gracht Watermunt
Duizendguldenkruid
Heemst
Ogentroost
Bij de brug zie je Wils rozenborder. Oorspronkelijke stonden hier rode rozen, maar die zijn in de loop der jaren verwaarloosd. Na het groot onderhoud verzocht Wil om de rozenborder in zijn oude staat terug te brengen. Aangevuld met nieuwe rozen is dat in 2012 gebeurd. In 2013 zijn twee rozenpiramides geplaatst, gemaakt door Willem.
Wils Rozenborder
Linksaf, een stukje fietspad volgen
Aan weerszijden staat een esdoornhaag. Aan de koppen van de hagen groeien hertshooi-planten ( hypericum).
Esdoornhagen
Hertshooi
Het grote veld rond, met de klok mee:
Boomgaard
De ondergroei bestaan uit witte, rode en zwarte bessensoorten. De hoogstambomen zijn twee appels, twee kersen, twee handperen en twee stoofperen.
Hoeksteen
De beplanting bestaan uit een basis van ionicera, aan de voorzijde twee kleuren potentilla
(ganzerik), een hulst en drie taxussen.
lonicera
Potentilla
Hulst
Tulpenboom Liriodendron Tulipifera
Taxus
3 Borders
In 2012,2013 en 2014 is elk jaar een border gerenoveerd. De gewenste struiken zijn gegroepeerd en rondom is een strook vaste planten geplant. In twee borders staan enkele linden. Die zijn aangeplant in 2010 als compensatie voor de grote populieren die hier tot aan het groot onderhoud stonden. In de zuidoost hoek van het grote veld staan drie tulpenbomen. Er staan speelbomen onder en tussen drie grote populieren.
Vogelbos in en door
Voor meer info: scan de QR-code op de tegel voor het welkomstbord
Aan de linkerzijde bij de entree van het bos ligt een vlinderweide. Deze is gerealiseerd in 2013. Er bloeien hier vol op koekoeksbloem, grote ratelaar en grote klis. Het Vogelbos bestond aanvankelijk uit populieren en abelen. Deze ‘wijkers’ worden geleidelijk vervangen door duurzame boomsoorten. Bij een uitdunning in de winter van 2014/2015 heeft zager Jordi enkele handtekeningen achtergelaten.
Koekoeksbloem
Ratelaar
Grote Klis
Vlak voordat je het bos uitloopt heb je aan de linkerzijde een veldje daslook. Dit levert in het voorjaar een geurig en fleurig geheel. Daslook is een uiachtige en ruikt naar ui en bieslook. De daslook hier is uitgegroeid tot grote pollen en bedekt bijna geheel de bodem.
Daslook
Bos uit, rechtsaf en tussen no 95 en 96 het fietspad volgen
Aan weerzijden van het fietspad groeit een beukenhaag.
Voor de lange wandeling loop je hier door, richting de bebouwing van het Krachtveld / het Kronkelveld via de “Algemene beschrijving rode wandelroute”. Zie QR-code in de folder.
Op dit punt kun je ook kiezen voor een short cut richting het startpunt van de wandeling. Zo ja dan…..:
Voor de kwelsloot linksaf het graspad volgen
Langs de kwelsloot wordt jaarlijks gevochten; een gevecht dat al tien jaar gaande is. Het gaat om de strijd tegen de reuzenberenklauw, een import schermbloemige. Een gigant die zo een drie meter hoog kan worden. Een oerplant die nauwelijks te bestrijden is. Overal in het land wordt geprobeerd de opmars te stuiten. In het vroege voorjaar zijn de jonge bladeren nog goed te schoffelen. Maar verlies je de planten even uit het oog, dan moet je de strijd aan met de metershoge bladeren. Sommigen reageren hyper allergisch op het sap van de plant, dat vrijkomt als je stengels doorsnijdt of je huid langs de bladeren strijkt. Zware brandwonden kunnen het gevolg zijn. Een belangrijke reden om ze te bestrijden. Jaarlijks proberen wij er voor te zorgen dat de planten niet in bloei komen zodat de verspreiding stopt.
Snijden van de Berenklauw
Achter het derde huis voorbij het fietspad staan planten die qua bladformaat veel lijken op de berenklauw. Het betreft echter een bijzondere plant: het groot hoefblad. Deze plant is hier terechtgekomen doordat de eerst bewoners van het huis deze plant bij de vijver had aangeplant.
Groot Hoefblad
Op twee plaatsen is de kwelsloot verbreed in 2012. Een verbreding ligt achter het blauwe huis. Er zijn wilgenstaken in de grond rond de verbreding gestoken opdat daar op termijn knotwilgen gaan groeien. De verbreding maakt het mogelijk dat meer vogels en insecten komen die het hier naar hun zin hebben.
Knotwilgen
De kwelsloot zoals boven omschreven gold tot 2016 want er was een plan om de vorm van de sloot te veranderen,meer te meanderen en met leuke wandelpaden aan beide zijden te voorzien en ander aanplant. Dit geheel is door vrijwilligers van de Hoekwierde en de Velden tot uitvoer gebracht. Voor verdere informatie kan je terecht op het infopaneel aan het Dunloppad plus een QR-code van de hele ontwikkeling van de kwelbeek zoals het vanaf heden genoemd wordt.
Aan het eind van de kwelbeek bij het eerste paaltje wat je tegen komt linksaf het bos in
Je kruist nu het beachvolleyveld.
Achter nummer 57 is rond dit volleyveld bijzondere beplanting aangeplant. Tijdens de bouwwerkzaamheden van de Velden heeft Paul boompjes uitgegraven en hier in de rand geplant: esdoorn en berk. Er stond al een eik. Aan de oostzijde van het veldje zijn aangeplant: een mispel, een amandel, een kweepeer, een steeneik, een moerbei, echte hazelnoten, een spar en enkele eiken. In dit hoekje groeit ook de grootste inlandse vogelkers van het Windbos.
Esdoorn
Berk
Mispel
Amandelboom
Kweepeer
Steeneik
Moerbei
Vogelkers
Nog even de paaltjes volgen tot aan het fietspad dan linksaf naar het beginpunt. Dat is tevens het eindpunt.
Geef een reactie